📍 Geografski položaj

Berane se smjestilo u sjeveroistočnom dijelu Crne Gore u plodnoj dolini Lima koja je okružena planinskim vjencima i ograncima Bjelasice sa zapada i Smiljevicom i Turjakom sa istočne strane. Najviša tačka u Opštini je vrh Crna glava koja doseže nadmorsku visinu od 2.139 m. Zemljište Opštine je kotlinsko-planinsko i nalazi se iznad 600 m n/v.

🛣️ Udaljeni smo:

• Drumskim saobraćajem
   - 98 km od Podgorice (preko tunela „Klisura“)
   - 35 km od Bijelog Polja
   - 108 km od aerodroma „Golubovci“ – Podgorica
   - 20 km od NP Biogradska gora (II zona)
   - 23 km od NP Biogradska gora (III zona)

📖 Istorija

Istorija Berana je veoma živopisna. Ovaj kraj čuva tragove jedne duge i bogate kulturne baštine. Ostaci materijalne kulture svjedoče da je naselje ovdje bilo još u doba neolita. Pronađeni su ostaci Ilira, Kelta i Rimljana.
Slovenska plemena naselila su ovo područje krajem VI i početkom VII vijeka. Berane je kao naselje formirano u srednjem vijeku u doba Budimljanske episkopije, a sjedište episkopije je još od 1219. god. bilo u manastiru Đurđevi stupovi. Tada je ovo područje bilo poznato kao Budimlja. Pripadalo je Raskoj i imalo veliki ekonomski, religiozni i politički značaj.
O bogatom duhovnom životu svjedoči mnoštvo manastira i crkava među kojima se ističe manastir Đurđevi stupovi koji je zadužbina Nemanjića.

Sredinom XV vij. (1455.g.) Budimljanska župa postala sultanov posjed. Poslije bitke na Fundini 1862. god. kada su Turci ugušili ustanak u beranskoj kotlini, podigli su vojno utvrđenje i grad za vojsku. Upravo tada se i formira Berane kao gradsko naselje po naređenju turskog vojskovođe Husein-paše. Time je udaren temelj današnjim Beranama.
Do oslobođenja od Turaka 1912. god. kada počinje brži razvoj Berana. Od prvobitnog vojnog utvrđenja i kasabe, Berane se kroz istoriju razvijalo u gradsko naselje.

U periodu između dva svjetska rata, Berane je dijelilo sudbinu svih istorijskih događaja na tlu Evrope. Grad je u poslijeratnom periodu (1949.g.) promijenio ime u Ivangrad po narodnom heroju Ivanu Milutinoviću, a 1992. god. mu je vraćeno ime u Berane.